Jacques Rouby
Barbòtas
Ensag de crits sul estanh de las colors
Tèxte del Lauranne
revirada occitana
Revirada occitana : T. Aconicia
Photo del Jacques Rouby. Solhac. 2001.
Penjorladas qu'estan subre lor fial.
Te las espaceja lo vent.
Te las brandina lo vent.
Las
Canta elas.
Silenciosa musica de las carapaças de fluides curadas.
Contra lò cèl se destindan las mudas.
Aucèls dels miralhs.
Dessenhs de desiranças nudas sul cèl de las parets.
De soscada mans socarradas.
Fuèlhas de pantaisses, trissadas suls aplans de gip,
goladas d'espandit cardinel.
Nius mudas.
Carcassas ribladas als badatges. Flors de carn dessecadas.

De vida vierja fuèlhas qu'escalabran.
Parelhat d'angèls
Clavelat
A las parets de fusta.
Portas de paradisses desossadas.
Arpèt lo jorn de las pèls lo crit.
Truca la tuba dins l'uèlh desversat dels angèls.
D'esvers se destiba la pèl coma d'aura curada, se crispa e se
Desnosa de silenci tustada
Espelada la vida.
Irange d'aire osmòsida.
Se desnuda la frucha a las flambas dels jorns.
Lengua desversada dins las golassas demutidas dels udolants despartits.
Desrabissada.
Cridèt un èstre aici.
Photo del Jacques Rouby. Solhac. 2001.
"Barbòtas""Barbòtas",  partie 2.  revirada occitana : T. Aconicia